Hövzə Xəbər Agentliyinin məlumatına görə, Hövzələrarası Beynəlxalq İşlər üzrə müavin Höccətül-İslam vəl-müslimin Hüseyni Kuhsari “Ərbəin və İslam ümmətinin sivilizasiya gələcəyi” adlı iclasda sivilizasiya mövzularına diqqət yetirməyi bu gün İran, İslam İnqilabı və İslam dünyası üçün zəruri məsələlərdən biri kimi dəyərləndirib. O, bu zərurətin əsas səbəbləri kimi İslamın və Qurani-Kərimin hərtərəfli xarakterini, dinin daxilində mövcud olan sivilizasiya yönlü təlimləri, İslamdan əvvəl və sonra İranın sivilizasiya təcrübələrini və zəngin tarixi irsini, Qərbin digər ölkələrlə, xüsusilə İslam dünyası ilə sivilizasiya qarşıdurmasını, həmçinin müasir sivilizasiya dəyişikliklərini və hazırkı tarixi dönüş mərhələsini göstərib.

O, 12 günlük müharibəni tarixi dəyişdirən mühüm mərhələlərdən və sivilizasiya baxımından dönüş nöqtələrindən biri kimi təqdim edərək, onun İran və İnqilab tarixi, eləcə də bütövlükdə müasir tarix üçün son dərəcə həlledici olduğunu vurğulayıb. Onun sözlərinə görə, Birinci və İkinci Dünya müharibələrindən, dünyanın ikiqütblü və təkqütblü sistemdən çıxaraq çoxqütblü mühitə keçməsindən sonra, İslam Respublikası sivilizasiya səviyyəsində Qərb, Amerika və İsraillə həm ideoloji mübarizə cəbhəsində, həm də mürəkkəb müharibə meydanında birbaşa qarşılaşaraq qələbə qazanan yeganə yeni güc mərkəzi olmuşdur.

Höccətül-İslam Hüseyni Kuhsari, sivilizasiyanın həm “proqram təminatı” (ideya və məfkurə) həm də “avadanlıq” (fiziki və institusional) elementlərinə toxunaraq, Ərbəin ziyarətini hər iki istiqamətdə də sivilizasiya rəmzləri və potensialına sahib bir hadisə kimi qiymətləndirib.

O, Ərbəinin “proqram təminatı” yönünə misal olaraq ziyarətin fəlsəfəsini və mənəvi dərinliyini, ideallar və Məhdəvi hədəflər sistemini, əxlaqi-motivasiya mexanizmini və ilahi-mənəvi düzəni göstərib. “Avadanlıq” yönündə isə əhalinin iştirakı, iqtisadiyyat, təhlükəsizlik, media, incəsənət, siyasət, elm və texnologiya, mədəniyyət və hüquq kimi sahələri mühüm sivilizasiya ünsürləri kimi qeyd edib.

O, Ərbəinin fəlsəfi və məntiqi əsaslarının dayağını və infrastrukturunu Qurani-Kərim və Əhli-Beyt (ə) maarifinə əsaslanan saf İslamda görərək, bu İslamı aşağıdakı xüsusiyyətlərlə xarakterizə edib: rasional, dərin və məntiqli; hərtərəfli və sivilizasiya yönümlü; ictimai və xalq əsaslı; siyasi, hakimiyyət mərkəzli və vilayətpərvər; qlobal, transmilli (millətlərarası), məzhəblərdən və dinlərin fövqündə; ümmət yönümlü və təqrib əsaslı; ədalətsevər, zülmə qarşı və anti-imperialist; sülhsevər, izzət qoruyucu və müqavimət yönümlü; çağdaş və islahatçı; elm yönümlü və tərəqqipərvər; insan ləyaqətinə və fitrətinə sadiq; idealist, lakin reallığı nəzərə alan; əxlaq əsaslı, dəyərmərkəzli, hidayətçi, ruhlandırıcı və qəhrəmanlıq yaradan.

Höccətül-İslam vəl-müslimin Hüseyni Kuhsari, Ərbəinin sivilizasiya quruculuğu xüsusiyyətlərini inkişaf etdirmək üçün onun vahidlik və həmrəyliyin mərkəzinə çevrilməsi strategiyasını zəruri hesab edib. Bu vahidlik və həmrəylik müxtəlif sahələri əhatə etməlidir: İran və İraq arasında, həmçinin bütün İslam xalqları arasında birlik; Qum və Nəcəf hövzələri, eləcə də İslam dünyasının dini mərkəzləri və elmi məclisləri arasında birləşmə; şiə və sünni məzhəbləri, eləcə də bütün İslam məzhəbləri arasında yaxınlaşma; İslam ilə digər dinlər arasında dialoq və əməkdaşlıq; İslam dünyasının ziyalı və müəllimləri arasında həmrəylik; tacirlər və sahibkarlar arasında iqtisadi əməkdaşlıq; media nümayəndələri və sənətçilər arasında əlaqə; gənclər, tələbələr və şagirdlər arasında birlik; siyasətçilər arasında həmrəylik; müqəddəs məkanlar və dini qurumlar arasında əlaqələrin gücləndirilməsi.